Wednesday, March 17, 2010

என் மின் அஞ்சலுக்கு வந்த மினி மொக்கை

என் மின் அஞ்சலுக்கு வந்த மினி மொக்கை.....படித்துவிட்டு நான் சிரித்தேன் நீங்களும் சிரியுங்கள் !!!!

அடிமைக்கும், கொத்தடிமைக்கும் என்ன வித்தியாசம்?


ஒரு பெண்ணைக் காதலிக்கும் பொது நீங்க அடிமை....

அதுவே அந்த பெண்ணையே கல்யாணம் பண்ணிடீங்கன்னா நீங்க கொத்தடிமை....



காதல் எங்கே பிறந்தது என்று தெரியுமா?......

சீனாவுல தான் பிறந்தது.....

ஏனெனில் Anything made in China is NO GURANTEE & NO WARRANTY.



நபர் - 1: ஹோடேலில் சாப்பிட்டுவிட்டுப் பார்க்கிறேன், கையில் காசு இல்லை.....

நபர் - 2: அய்யய்யோ... அப்புறம் என்ன பண்ணுனீங்க?..

நபர் - 1: அப்புறம் பாக்கெட்'ல இருந்து எடுத்துக் கொடுத்துட்டேன்....



மூன்று மொக்கைகள்: a) நைட்'ல கொசு கடிச்சா குட்நைட் வைக்கலாம்.. அதுவே மார்னிங்'ல கடிச்சா குட் மார்னிங் வைக்க முடியுமா?

c) எல்லா stage'லயும் டான்ஸ் ஆடலாம்.. ஆனா கோமா stage 'ல டான்ஸ் ஆட முடியுமா?



ஒன்றுமே தெரியாத ஸ்டுடென்ட் கிட்ட கொஸ்டின் பேப்பர் கொடுக்குறாங்க...

எல்லாம் தெரிஞ்ச வாத்தியார்கிட்ட ஆன்சர் பேப்பர் கொடுக்குறாங்க...

என்ன கொடும சார் இது?....



காதல் என்பது கரண்ட் போன நேரத்துல வர கொசு மாதிரி...

தூங்கவும் முடியாது... தூரத்தவும் முடியாது....



என்னதான் நீங்க செண்டிமெண்ட் பார்த்தாலும், கப்பல் கெளம்பறதுக்கு முன்னாடி எலுமிச்சம் பலம் எல்லாம் வைக்க முடியாது... சங்கு ஊதிவிட்டுதான் கெளம்பனும்...





ஜனவரி - 14 க்கும், பிப்ரவரி - 14 க்கும் என்ன வித்தியாசம்?

ஒரு பொண்ணு பொங்கல் கொடுத்த அது ஜனவரி - 14 !

அதே பொண்ணு அல்வாக் கொடுத்தா அது பிப்ரவரி - 14 !!



மனைவி: ஏங்க... கொஞ்சம் வாங்க... குழந்த அழுவுது...

கணவன்: அடி செருப்பால! ... உன்னை எவண்டி மேக்-அப் இல்லாம குழந்தைப் பக்கத்துல போக சொன்னது?



உங்ககிட்ட பிடித்ததே இந்த 5 தான்!

1. சிரிப்பு

2. அழகு

3. நல்ல டைப்

4. கொழந்த மனசு...

5. இதெல்லாம் பொய்'ன்னு தெரிஞ்சும் நம்புற நல்ல மனசுபாவம்....



முதல் காதலில் ஜெய்த்தவனுக்கு அதுதான் கடைசி வெற்றி....

முதல் காதலில் தோற்றவனுக்கு அதுதான் கடைசி தோல்வி....





எல்லா நாளும் ஒரே மாதிரி இருக்குமா??? ?

?

?

?

?

?

?

4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4

4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4

4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4

நல்லா பார்த்துக்குங்க... எல்லா "நாளும்" ஒரே மாதிரி இருக்கா?...........

Next மீட் பண்றேன்...

Sunday, March 14, 2010

பொன்னை விரும்பும் பூமி.....



இந்த பாட்டிற்கும் எனக்கும் பெரும் பொருத்தம் உண்டு .... என் மனதை ஒத்த பாடல் வரிகள் ............... நினைவுகளை வருடும் இசை ... மதி மயக்கும் குரல் ..... இப்பாடலை கேட்டால் கால நேரம் போவதே தெரியாது ....

பொன்னை விரும்பும் பூமியிலே
என்னை விரும்பும் ஓருயிரே
புதையல் தேடி அலையும் உலகில்
இதயம் தேடும் என்னுயிரே

ஆயிரம் மலரில் ஒரு மலர நீயே
ஆலயமணியின் இன்னிசை நீயே
தாய்மை எனக்கே தந்தவர் நீயே
தங்க கோபுரம் போல வந்தாயே
புதிய உலகம் புதிய பாசம்
புதிய தீபம் கொண்டு வந்தாயே

பறந்து செல்லும் பறவையைக் கேட்டேன்
பாடிச் செல்லும் காற்றையும் கேட்டேன்
அலையும் நெஞ்சை அவரிடம் சொன்னேன்
அழைத்து வந்தார் உன்னிடம் என்னை
இந்த மனமும் இந்த உறவும்
என்றும் வேண்டும் என்னுயிரே

ஆல மரத்தின் விழுதினைப் போலே
அனைத்து நீயும் உறவு தந்தாயே
வாழைக் கன்று அன்னையின் நிழலில்
வாழ்வது போலே வாழ வைத்தாயே
உருவம் இரண்டு உயிர்கள் இரண்டு
உள்ளம் ஒன்றே என்னுயிரே

நீங்களும் உங்க கருத்துக்களை சொல்லுங்க

படலை கேட்க்க இங்கே சொடுக்குங்கள் - http://www.hummaa.com/music/song/Ponnai+Virumbum/38019

Saturday, March 13, 2010

என்றும் கண்ணீருடன் நான் மேகலா ...............



எங்கும் இருட்டு …………..ஒரு வெள்ளை புள்ளி ... புள்ளி குறுகியது ......... என் உடலை குறுக்கி புள்ளிக்குள் நுழைகிறேன் ...... வெள்ளை புள்ளி வாசலை அடைத்தது ... புள்ளியை விட்டு வெளியே வர முடியவில்லை ..... அங்கேயும் இருட்டு ..... மேலும் என் உடலை குறுக்கி அங்கேயே முடங்கினேன்..... நான் கண்களை மூடினேன்….. வீர் என்று ஒரு சப்தம் ..... என் கண்களை திறக்க இமைகள் ஒத்துழைக்கவில்லை ...... வலுக்க இமைகளை திறந்தேன் ..... என் வீட்டின் நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தேன் .... மணி நான்கு ..... நேற்று இரவு பத்து மணிக்கு இந்த நாற்காலியில் தூக்கம் இல்லாமல் அமர்ந்த நினைவு சுட்டது ...... உடலின் வலியை விட மனதின் வலி மிகுதியாய் இருந்தது ...... கண்களை மீண்டும் மூடினேன் .... மனதில் ஒரு குரல் .... " மேகலா என்ன ஆச்சு ஏன்டா செல்லம் இப்படி .... இரவு முழுதும் இப்படியா இருந்தாய் உனக்கு புத்தி பிசகிவிட்டதா.... இப்படி வா என் மடியில் படு .... என் கண்ணே " .... என் விழியோரம் நீர் கசிந்தது ..... மெல்ல படுக்கை அறையை திறந்தேன் அங்கே ராகவன் சலனமில்லாமல் உறங்கிகொண்டிருந்தான் ........

என் கண்களில் நீர் கோலம் .... மெல்ல வெளியே வந்தேன் மீண்டும் என் உலகில் பயணித்து விடை தெரியா வினைகளை துரத்தினேன் ...... என்னால் ஏன்   இவ்வாழ்க்கையை சுகித்துகொள்ள முடியவில்லை ஏன் காயபடுகிறேன் .... எதை தேடுகிறேன் ..... ஒருவேளை ராகவன் வாங்கி கொடுத்த பட்டுபுடவையில் லயித்திருந்தால் சந்தோசம் பொங்கி இருக்குமோ ? அவன் வங்கிய வளையல்களை அணித்து அக்கம் பக்கத்தில் பெருமை பேசி இருந்தால் மகிழ்ச்சி விண்ணை எட்டி இருக்குமோ ?.. இவை எல்லாம் கொடுத்து ராகவன் என் உடலில் மையம் கொண்ட பொது நான் பூரித்திருந்தால் என் வாழ்வு வளமாய் இருக்குமோ ???
 பொருள் தேடும் உலகில் நான் அருள் தேடியது பாவமோ ? உடல் தேடும் உலகில் நான் உண்மை அன்பை தேடியது பேதமையோ ?? .... நான் செய்த பாவம் என்ன ???? என்னால் முடியவில்லை ...... என் இரவுகளின் சுமை என் தலையணிகளின் ஈரம் சொல்லும்....நான் தோற்க மாட்டேன் ... வீழ மாட்டேன் .... என் மீது தவறில்லை .... ராகவா நீ என்னை ஏமாற்றி விட்டாய் .... " நான் அன்பிற்கு ஏங்கும அனாதை ஜீவன்" .... உன் கண்களில் அன்பின் ஒளியை கண்டேன் என்று கூறி ஏனடா என் பாறை மனதை பிளந்தாய் .... உன் வரையில் அன்பென்றால் உன் துணிகளை துவைபதா ? உனக்கு உணவு தயாரிப்பதா ? பரிமாறுவதா ? உன் பொருளாதார சுமையை பங்குபோடுவதா ? நீ விலை கொடுத்து வாங்கி தரும் பொருள்களுக்கு விலையாய் நான் என் உடலை தருவதா ? புரியவில்லை வீடு வாங்குவதும் வாகனம் வாங்குவதும் பொருள் சேர்ப்பதும் காதலா ? அன்பா ? .....

என் கண்களில் நீர்கோலம் நிற்கவில்லை ...... ராகவா நான் உன்னை விட்டு விலக போவதில்லை .... என் நாவால் உன்னுடன் மொழியாடுவேன் .... என் உடலால் உன்னுடன் உறவாடுவேன்…………………. ஆனால் ............... என் விழியால் உன்னுடன் காதல் பேச மாட்டேன் .... மனதால் உன்னை விட்டு பல நூறு யுகங்கள்  கடந்து நிற்பேன் ........ என் நெஞ்சில் நீ விதைத்த சூனியம் உன்னை ஒரு நாள் ஆட்கொள்ளும் .... உன்னை கொல்லும்....

என்றும் கண்ணீருடன் நான் மேகலா ...............


"இதை எழுதிய பின் என் மனமும் சற்று கனத்தே இருந்தது  இல்லை முழுவதுமாக மரத்து இருந்தது .... இதற்கு காரணம் நேற்று என் தோழியை நான் வெகு காலங்களுக்கு பிறகு சந்தித்தது ........ என் வேலை பளுவின் காரணமாக வெகு காலம் எழுத முடியவில்லை .... தவிரவும் இக்கதையை நான் முன்னமே எழுதிவிட்டிருந்தேன் ..... அனால் பகிர மனமில்லாமல்  இருந்தது இக்கதைக்கு முடிவில்லதமையால்.... நேற்று என் கணினியை திறந்தவுடன் ஒரு உந்துதல் அவளிடம் பேசியதாலோ என்னவோ .... நான் முடித்த விதம் சரியா என்றும் தெரியவில்லை ...... என் மனமும் குழம்பித்தான் போனது ....இதோ எழுதி விட்டேன் ...... இந்த குறிப்பை ஸ்ரீநியின் கருத்தை பார்த்த பின்பு எழுதவேண்டும் என்று தோன்றியது ...."